Remont XVIII-wiecznego ołtarza. Prace finansowo wsparło miasto
Miasto wsparło konserwację i modernizację zabytkowego, XVIII-wiecznego ołtarza w drewnianym kościele w Płocku – Trzepowie. Świątynia ta leży na pętli płockiej szlaku krajoznawczego „Drewniane Skarby Mazowsza”. Jest to jedyny drewniany kościół w Płocku.
Obecny kościół parafialny parafii pw. św. Aleksego w Płocku-Trzepowie zbudowany został około 1740 roku. Świątynia posiada barokowy ołtarz główny z około 1740 roku. W polu środkowym znajduje się barokowy krucyfiks z przełomu XVII i XVIII w. Na zasuwie umieszczona jest kopia obrazu Matki Bożej Częstochowskiej.
Miasto Płock wsparło projekt renowacji i konserwacji miejsca, które jest „sercem” kościoła parafialnego. Podpisało umowę na dofinansowanie renowacji i konserwacji ołtarza głównego. Wartość dofinansowania, to 518.800 zł, w tym 18.800 zł, to środki własne Płocka, natomiast 500.000 zł to dofinansowanie z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków.
Zakres rzeczowy renowacji i konserwacji ołtarza głównego w kościele pw. św. Aleksego przy ul. Krzywej 15 w Płocku (Płock-Trzepowo) obejmuje wykonanie prac konserwatorskich przy zabytku. Ołtarz główny jest wpisany do rejestru zabytków jako wyposażenie kościoła. Tytuł prawny do władania zabytkiem posiada parafia rzymskokatolicka pw. św. Aleksego w Płocku.
Konserwacji zostanie poddany ołtarz główny wraz z jego nierozłącznymi elementami, czyli bocznymi figurami św. Piotra i św. Pawła, obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej i tabernakulum, a także rzeźbą krucyfiksu i obrazem św. Antoniego, które zostaną zamontowane w ołtarzu głównym zgodnie z pierwotną lokalizacją.
Zaplanowane działania mają na celu zabezpieczenie, zachowanie i utrwalenie substancji zabytkowej, zahamowanie procesów destrukcji oraz wyeksponowanie walorów ołtarza.
Parafia pw. św. Aleksego w Płocku-Trzepowie należy do dekanatu płockiego zachodniego, powstała około 1410 roku. Jej proboszczem jest ks. Grzegorz Mazurkiewicz. Kościół parafialny pw. św. Aleksego zbudowany został około roku 1740. Konsekracja kościoła miała miejsce w 1598 roku. W czasie okupacji niemieckiej kościół od 1941 roku pozostawał zamknięty. Zabytek znajduje się na pętli płockiej szlaku krajoznawczego „Drewniane Skarby Mazowsza”. Zabytek był wielokrotnie remontowany i przebudowany, utrzymany jest w niezłej kondycji.
Barokowy ołtarz główny pochodzi z około 1740 roku. Zdobią go kręcone kolumny i główki aniołków. Po obu stronach umieszczone zostały pochodzące z późniejszego okresu figury św. Piotra i Pawła. W centralnym polu głównego ołtarza znajduje się krucyfiks z XVII/ XVIII wieku, przesłaniany zasuwą z kopią obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.
Dookoła kościoła do 1924 roku istniał cmentarz parafialny, po którym zachowały się nieliczne nagrobki. Obok nich w wysokich pniach pozostałych po uschniętych jesionach są teraz kapliczki. W drewnianej dzwonnicy zachował się dzwon „Aleksy”.
źródło: Diecezja Płocka
