Nowatorski implant Płockiej filii Politechniki Warszawskiej. Może być przełomem po wielu latach.
Odwarstwienie siatkówki to poważna choroba oka, która bez szybkiej interwencji może prowadzić do utraty wzroku. Standardowym leczeniem od ponad 50 lat jest chirurgiczne założenie silikonowego paska uciskającego gałkę oczną – tzw. opaska twardówki. Choć skuteczna, metoda wiąże się z ryzykiem powikłań, takich jak krótkowzroczność, infekcje czy konieczność kolejnych operacji.
Zespół naukowców z Filii Politechniki Warszawskiej w Płocku pod kierunkiem dr inż. Sabiny Wilkanowicz opracował nowatorskie rozwiązanie – biodegradowalny implant wytwarzany techniką elektroprzędzenia z polimeru PLGA. Implant nie tylko wspiera leczenie mechanicznie, ale też stopniowo uwalnia dwa leki: antybiotyk moksyfloksacynę i przeciwzapalny deksametazon.
– Chcieliśmy stworzyć materiał, który pełni rolę klasycznego implantu, a jednocześnie sam się rozkłada i uwalnia leki stosowane w leczeniu, eliminując ryzyko powikłań i dodatkowych operacji – podkreśla dr inż. Sabina Wilkanowicz.
W badaniach laboratoryjnych implanty wykazały jednorodną strukturę nanowłókien i kontrolowane uwalnianie leków. W pierwszym tygodniu przedostaje się około 20% substancji czynnych – dokładnie tyle, ile potrzebne jest w początkowej fazie gojenia. Implant ulega biodegradacji w ciągu 15–20 tygodni, a pod wpływem rozciągania, symulującego warunki w oku, czas ten skraca się do 14–16 tygodni, odpowiadając potrzebom regeneracji tkanek.
– Nasze badania pokazują, że możliwe jest połączenie inżynierii chemicznej i materiałowej z medycyną, tak aby pacjent zyskał większe bezpieczeństwo i komfort leczenia – dodaje dr Wilkanowicz.
Naukowcy planują dalsze prace nad implantami o strukturze warstwowej typu core–shell, które mogą zwiększyć efektywność uwalniania leków w pierwszych dniach po operacji i jeszcze lepiej wspierać proces leczenia.
Projekt został zrealizowany dzięki wsparciu Michigan Institute for Clinical & Health Research, Narodowego Centrum Nauki (program MINIATURA 5) oraz Politechniki Warszawskiej.
Źródło: pw.edu.pl
