Mosiele Africa #21 – Nie ważne dokąd, ważne po co

Czasami sama droga jest ważniejsza od celu do którego prowadzi. Naprawdę! Szanowni Państwo istnieje na świecie kilkanaście dróg, których celem jest samo ich przejechanie. Najczęściej są to drogi oferujące zapierające dech w piersiach widoki (Droga Trolli w Norwegii czy Trasa Transfogarska w Rumuni) albo obcowanie z kulturą i narodowym dziedzictwem (jak choćby słynna Route 66 w Stanach Zjednoczonych). Wybierając się w podróż taką drogą bardziej myślimy aby w ogóle ją pokonać, niż o tym, aby dotrzeć w konkretne miejsce. Tak jest z Chapman’s Peak Drive w RPA. Trasa między Noordhoek i Hout Bay na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego, na południowo-zachodnim krańcu Republiki Południowej Afryki słynie z najbardziej spektakularnych widoków morskich na świecie. Cała trasa liczy 25 km ale najsłynniejszy jest odcinek 9 km, który obiega 593 metrowy szczyt Chapman od południa i podąża na skaliste wybrzeże gdzie można podziwiać zapierające dech w piersiach widoki po obu stronach. Na tych 9 km mamy 114 zakrętów (nierzadko 180-cio stopniowych), kilka punktów widokowych, tuneli, mostów i innych wspaniałych osiągnięć inżynierskich. A jeżeli weźmiemy pod uwagę, że droga ta liczy dokładnie 100 lat to naprawdę nasze zdumienie i zachwyt dorównuje uczuciom, jakie towarzyszą nam oglądając świątynię Karnak w Luxorze czy piramidy w Gizie.

Szosa Hout Bay – Noorde Hoek – wyciosana z pionowej skały granitowej, została otwarta dla ruchu w sobotę 06 maja 1922 (ma więc dokładnie 100 lat i jeden miesiąc, gdyż piszę te słowa 6 czerwca 2022). Historia tej drogi rozpoczyna się w 1910 roku kiedy to rozważano dwie możliwe trasy. Niska trasa Chapman i Noordhoek Peak nie spotkała się z uznaniem, wybrano więc spektakularne miejsce wzdłuż pionowego klifu.

W roku 1914 rozpoczęto badania niezbędne do projektu drogi. Było to bardzo trudne zadanie jak na tamte czasy. Klify i wąwozy były strome i niestabilne. W 1915 roku, z wykorzystaniem do pracy więźniów, dostarczanych przez nowo utworzony rząd, budowa rozpoczęła się od strony Hout Bay, a w następnym roku rozpoczęto od Noordhoek. Pierwsza część drogi do Lookout została otwarty w 1919 roku. Budowa całej spektakularnej trasy zajęła 7 lat.

Samo wykonanie nie okazało się jednak końcem kłopotów. Drogę ze względu na liczne obrywy skalne wielokrotnie zamykano. Najdłuższe zamknięcie miało miejsce w latach 90-tych ubiegłego wielu. Spadające głazy nie tylko poważnie uszkodziły drogę (m.in. zerwały jeden z mostów) ale pochłonęły także ofiary śmiertelne. Po ponad 10 latach prac drogę ponownie otwarto w 2005 zabezpieczając praktycznie całe zbocze Chapman’s Peak ogromną siatką i budując tunele, tam gdzie nie dało się uniknąć kamienistych lawin. W ostatnich latach wielokrotnie musiano zamykać tę drogę na kilka dni by oczyścić szosę z zalegających kamieni. Dlatego udając się w podróż tą drogą trzeba sprawdzić w Internecie czy akurat jest otwarta. Bo oprócz spadających kamieni silny porywisty wiatr w połączeniu z mokrą, śliską drogą może być nie lada wyzwaniem dla niejednego kierowcy.

Mzungu Roland „Longiszu” Bury

PS.

Chapman’s Peak Drive jest jedną z niewielu płatnych dróg w Afryce. Na szczęście opłata nie jest wysoka – 54 Randy (około 15 zł) za samochód osobowy.